-
1 uzbrojenie
сущ.• арматура• броня• вооружение• оружие• якорь* * *☼ 1. вооружение;2. тех. арматура ž+1. broń, sprzęt bojowy
* * *c1) вооруже́ние2) тех. армату́ра żSyn: -
2 munitions
[mjuː'nɪʃənz]npl* * *[mju'niʃənz](weapons and ammunition used in war.) broń, amunicja -
3 uzbrojeni|e
Ⅰ sv ⇒ uzbroić Ⅱ n sgt 1. (sprzęt bojowy) weaponry, arms pl- przestarzałe/nowoczesne uzbrojenie obsolete/modern weaponry2. Techn. (osprzęt) fittings pl 3. Techn. (wyposażenie w instalacje) laying of pipes/sewers/power lines- □ uzbrojenie statku żaglowego Żegl. riggingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzbrojeni|e
См. также в других словарях:
maskować — ndk IV, maskowaćkuję, maskowaćkujesz, maskowaćkuj, maskowaćował, maskowaćowany 1. «czynić coś niewidzialnym lub trudno dostrzegalnym; zakrywać, zasłaniać, zwłaszcza obiekty wojskowe, sprzęt bojowy itp. przed nieprzyjacielem» Maskować dół, pułapkę … Słownik języka polskiego
uzbrojenie — n I 1. rzecz. od uzbroić. 2. «broń, sprzęt bojowy, w który wyposażone jest wojsko, jednostka wojskowa lub pojedynczy żołnierz; każde narzędzie walki, w które ktoś jest wyposażony» Uzbrojenie artyleryjskie, rakietowe, strzeleckie. Uzbrojenie… … Słownik języka polskiego
zamaskować — dk IV, zamaskowaćkuję, zamaskowaćkujesz, zamaskowaćkuj, zamaskowaćował, zamaskowaćowany zamaskowywać ndk VIIIa, zamaskowaćowuję, zamaskowaćowujesz, zamaskowaćowuj, zamaskowaćywał, zamaskowaćywany 1. «uczynić kogoś, coś niewidocznym lub trudno… … Słownik języka polskiego
